- ιδιοβουλώ
- ἰδιοβουλῶ, -έω (Α)ενεργώ σύμφωνα με τη δική μου βούληση, πράττω αυτό που κρίνω εύλογο εγώ ο ίδιος.[ΕΤΥΜΟΛ. < ιδιο-* + -βουλώ (-βουλος < βουλή), πρβλ. ομο-βουλώ, υστερο-βουλώ].
Dictionary of Greek. 2013.
ιδιοβουλώ
Look at other dictionaries:
ιδιο- — α συνθετικό λέξεων που σημαίνει: α) ιδιαιτερότητα («ιδιόμορφος», «ιδιοφυής») β) χωριστή, μεμονωμένη κατάσταση («ιδιόλεκτος», «ιδιόγλωσσος») γ) κτήση («ιδιοκτήτης», «ιδιόβουλος») δ) αυτενέργεια ή το αποτέλεσμά της («ιδιόγραφος», «ιδιόχειρος») βλ.… … Dictionary of Greek
